۱۳۹۲ تیر ۱۹, چهارشنبه

"انتقاد از خود" آیت الله منتظری و ساختن فیلمی در مورد حاج داوود کریمی

کتاب "انتقاد از خود"، که گفتگوی سعید منتظری با پدرش آیت الله منتظری است را این روزها در اوقات فراغت می خواندم. چند ماه بود پرینتش گرفته بودم، و این روزها هوس کرده بودم مطلبی دسته اول بخوانم در مورد تاریخ سیاسی ایران بعد از انقلاب، و آخر رفتم سراغش. حین خواندن دو نکته متفاوت به ذهنم رسید: 


1- کاش کسی از زندگی حاج داوود کریمی فیلم (سینمایی یا مستند) بسازد. زندگی قهرمانانه و تراژیکی داشته این مرد که او را به سوژه مناسبی برای فیلم سازی بدل می کند. ساختن فیلمی در مورد او می تواند در روشنگری در میان قشرهایی که در بسیج و سپاه هستند و هنوز دل به ولایت فقیه و اخلاقی بودن آن بسته اند خیلی موثر باشد. سردار شهید حاج داوود کریمی از بنیانگذاران سپاه پاسداران و فرماندهان عالی جبهه ها بود. او در سال 1370 به علت دفاع از آیت الله منتظری به همراه چندتن از فرماندهان سابق سپاه بازداشت می شود و در سلول انفرادی تحت بازجویی و فشارها/شکنجه های روحی-جسمی قرار می گیرد. از او و سایر فرماندهان دستگیر شده خواسته می شود در مصاحبه تلویزیونی به برنامه ریزی برای کودتایی نظامی علیه آقای خامنه ای زیر نظر آیت الله منتظری اعتراف کنند. در سال 1371 به دنبال دستگیری آیت الله منتظری در پایان یکی از درسهایش به ادامه بازداشت ایشان و برخورد صورت گرفته اعتراض می کند. بعد از این سخنان شبانه حدود هزار نیروی نظامی به فرماندهی روح الله حسینیان با محاصره بیت منتظری و قطع برق و تلفن، به وسیله جرثقیل و دستگاه برش درها را می کنند، و شیشه ها را می شکنند، و اموال شخصی و آرشیو چندین ساله ایشان را به تاراج می برند...

مقاومت حاج داوود کریمی و سایر دستگیرشدگان سبب می شود که اعترافی صورت نگیرد، و آنها پس از ماهها و بعضا سالها از زندان جمهوری اسلامی آزاد شوند. حاج داوود کریمی تا پایان عمرش از راه تراشکاری در مغازه تراشکاری خود در یکی از جنوبی ترین محلات تهران امرار معاش می کرد و سرانجام در شهریور 1383 در اثر جراحات شیمیایی به جا مانده از دوران جنگ به شهادت می رسد.

 


2- کاش امروز که احمدی نژاد دیگر در قدرت نیست، (به شرطیکه قول بدهد دروغ سازی نکند و صادق باشد) خاطرات خودش را از هشتاد و چهار تا نود و دو قلمی کند. این خاطرات (باز با تاکید بر قید صادقانه نوشته شدنشان) خیلی می توانند برای نوشتن تاریخ سیاسی ایران در دهه هشتاد و اوایل دهه نود به کار بیایند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر