قدری که من می فهمم، از کارهای خوب دولت روحانی باید با جدیت حمایت کرد، و
کارهای اشتباهش را با جدیت نقد نمود. منزه طلبی روشنفکرانه یا اپوزوسیونی،
یعنی اینکه تایید کار درستی توسط دولت را دور از شان خود بدانیم، همانقدر
خطاست که ساکت بودن مقلدانه در برابر اشتباهات دولت.
ایران کشوری بسیار
حساس با تاریخی بسی بلند است و تجربه سوریه هم که با چندهزار سال تاریخ درخشان
امروز زیر سایه جنگ رو به ویرانی است، پیش روی ماست. به گمانم برای ایران
بهترین تغییرات، تغییرات ساختاری از درون است، و بر این
اساس باید از دولت روحانی در گامهای مثبتش حمایت کرد. مثلا من نظرات علی
یونسی مشاور اقوام روحانی در مورد تدریس زبانهای ترکی و کردی در مدارس
را واقعا مثبت می دانم و امیدوارم اجرایی شود. به علاوه امیدوارم دولت
روحانی بتواند در عمل آنقدر در تنش زدایی پیش بروند که سفارت آمریکا در
تهران بازگشایی شود. موفقیت هر دولت اصلاح طلبی در دنیا محتاج حمایت
انتقادی روشنفکرانش نیز هست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر